Sudderen

De voeten schuifelen

onvast over de bodem

de bevelen genegeerd

het bloed verzet zich

in mijn aderen -

knagen aan het vlies

woorden sudderen

bevend rond - uiting

van twijfelvermogen

propjes eerste rang

overmoed ‘n hak gezet

in het hart klinkt gezang

Het beeld

De trein fluit

de stoom

uit mijn oren

de ogen dicht

het beeld

van de dag

passeert

in vernield vlies

Nachtbrakers

Volg de sterren in de lucht

ook al zijn ze met zovelen

willen ze het licht niet delen

zijn ze daaglijks op de vlucht

’t Zonlicht wil hun krachten breken

a capella klinkt het zacht

miljoenen stemmen in de nacht

hoor hun kreunen hoor hun smeken

De Maan komt om een hoekje gluren

weet straks is het ook mijn tijd

en wil de zon het liefst doorsturen

Raak het overzicht niet kwijt

blijf maar tussen veilige muren

nachtbrakers kennen geen spijt

Boer zoekt vrouw

Hij zet ze aan het werk

en een keer naar de kerk

dat is beslist een must

want zondags heeft hij rust

 

Dan zit hij op zijn bank

en mist al snel de stank

van koeien en van mest

o ja, het melken is een test

 

De boer die zoekt een vrouw

hij neemt ze niet te nauw

hij neemt ze op het land

en zet ze daarna aan de kant

 

Met ’t vrouwvolk is hij heel snel klaar

slechts eentje kookt de piepers gaar

zij mag naar de bedstee mee

en tegen de anderen zegt hij nee

 

 

De pianist

De jas, telefoon, knip

het deksel opgetild
de vingeroefening
behendig glijdend
van links naar rechts
en eerlijk oversteken
zonder beperking

eenmaal slechts applaus

omdat het zo hoort

 

© Opa IJsbeer

Ketenen

Ketenen

 

Veeg de gedachten

op een hoop

leeg

leger

steeds leger

het hoofd

is dit genezing

of zijn het ketenen

van vergeten

 

 

Grote wens

Waaraan heb ik dit verdiend

mag ik dat misschien weten
voor het in mijn hoofd gaat keten
vraag ik aan mijn hartevriend

Niet dat hij besluit te luisteren

hij is immers het kloppend hart
en dompelt mij nogmaals in smart
door mijn tere geest te duisteren

Maar ik ben een strijdbaar mens

eeuwig kauwend op een toffie
genietend van het leven zo intens

Beschouw mij maar als schoffie

maar vervul die ene grote wens
‘k wil nog graag een Griekse koffie

 

De brug van het leven

De brug van het leven

 

Hoe vaak staan wij stil

bij wat wij zien

en beleven

echt stil

is het nooit om ons heen

 

Hoe vaak accepteren

wij de reikende hand

en wandelen

met elkaar over

de brug van het leven