Een late streep op weg
Naar waar wij toekomst zoeken
Verstopt in verre hoeken
Uit angst voor domme pech
Het zweet op haar gelaat
Drupt zachtjes tussen borsten
Voor mannen blijft het dorsten
Dat één knoop opengaat
Hoe sierlijk zwemt de zwaan
In het licht van volle maan
Zij is de dans ontsprongen
Beweren boze tongen
Maagdelijk wit het kleed
Geen aandacht aan besteed
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten