Het wachten moe
De avond valtDe maan schijnt
achter jouw wolk
In zakformaat
gehuld geduldvoor wie niet kijkt
naar al dat volk
De schone lach
klaterend helhet schelleke
dat luid klinkt
Optimisme
trouw beloondzonde dat goud
niet altijd blinkt
Oerwoud verdwaalt
tussen de stammenkrioelt de mier
als nijver dier
De zee golft op
en water neerde regenton
gevuld met gier
Kom hef het glas
als ik u wasproef al het zout
van deze aarde
Verguld het leven
poets op wat roestdrink kolkend bloed
schat het op waarde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten