Rust

Het is het dagelijks geweld

dat stormachtig in mij woedt
en de onzekerheid voedt
waarmee ik ben uitgeteld

Het is de natuur van denken

die tegen haren strijkt
en met een schuin oog kijkt
hoe mijn gedachten zwenken

Tot het gezond verstand

elke attack weerstaat
en weer op aarde landt

En als het leven verder gaat

neemt rust de overhand
zonder dat het mij nog schaadt