Zij vormt de overtreffende trap
van mijn afkomstzij groeit tussen de waanzin
van grootsheid en heuvels
klemt als het anker in de klei
De tentakels rijken
maar hij kijkt niet omeenvoudige vodden draperen
maken van hem de man
die de reikende hand aanneemt
Zijn ziel worstelt naar boven
geen symfonie te horenbluesnoten zweven mee
dringen door het wolkendek
volgen haar spoor naar het licht
© Opa IJsbeer
Illustratie onbekend
Geen opmerkingen:
Een reactie posten