Bestaat het

Dat ik je diep in de ogen kijk

en de kleur niet herken

Dat de zon opgaat voor niets

en ik mij brand aan het ijs

Dat ik de Maan zie schitteren

in de ijskoude zee

Dat ik droom van haar vaten

en verstrikt raak in het net

Dat de regenbooggoudpot

al lang geleden is geleegd

De dovemansoren professioneel

gespitst zijn op ogen

Dat mijn hart twee rondes

overslaat voor de gong gaat

Bestaat dat echt allemaal?

Gevuld met tranen

Hoe anders

is het leven

Geschreven

Woorden nu

zonder betekenis

De doodse blik

naar binnen

Herschreven

Het verhaal

vol eenzaamheid

Vasthouden

slechts heel even

Herbeleven

Dat ogenblik

van onzalig geluk

Het stuwmeer

gevuld met tranen

Verweven

Aards slijk

zonder zielenrust

Hoe anders

is het leven

Geschreven

Woorden nu

zonder betekenis

vals

Ik hoor

het krassen

van de kraai

‘Zing ik te hard’

vraagt zij

- Nee vals –

zo vals

Fluisterzacht

De luide bromtoon

blijft steken ergens

tussen de haartjes

Zij perst en vecht

glipt alsnog door

het aangeboorde vlies

De hamer en het aambeeld

doen hun werk maar half

Luid kloppend voor jou is

fluisterzacht in mijn oren

Mist

Lichtjes op steeltjes

als ogen in de nacht

drijvend op wolken

Vlagen zonder wind

aan flarden gescheurd

doorrazend verkeer

Mistbanken hechten

zich aan het brein van

gewaarschuwd mens

De kaarsjes branden

Voorzien op mij

Ik zie het gevaar
in de twee ogen
Ze razen op mij af
Ik kan hen niet ontwijken

Ze loeren al van verre
hebben 't voorzien op mij
Ze breken in de mist
Lichten op in 't duister

en glijden
gelukkig
mij voorbij

Begrip

Begrijp het
Begrijp het
niet verkeerd
Ieder woord
Ieder woord
over jou
komt uit de pen
in mijn hand

Ik houd de pen
in mijn hand

In de greep
In de greep
van het doen
Ik kan het
Ik kan het
nog een keer
overdoen

En nu samen
met jou

Ik

Ik kijk niet

want dan zie ik

niet

wat ik niet wil

zien.

De angst

in mijn ogen

ontbreekt

maar zet zich in

’t hoofd.

Ik hoor niet

het geluid dat

krijsend

de weg naar buiten

zoekt.

Nieuwsgierig

Het groot genot
verhaal van de apostel
de ruggen bloot
de voeten groot
de os tussen de mensen
het kind in de moederschoot

Nieuwsgierig naar de uitkomst?
't Was na Jezus dood

De rots

Jij bent erbij
Jij hoort erbij
Hoe kom je daar nu bij?

De schandvlek
oplichtend
uit de gewelven

Gezichten
Getekend
voor altijd

De rots waarop
de kerk bouwde
is driemaal liegen
op een rij

De blonde doodt

De tanden bloot
het bloed geroken,
geproefd, beproefd
in het gevecht

De meute schrikt
en gromt met open bek

Onderdanigheid,
aan moed ontbroken;
de staart tussen de benen
staart omhoog

De blonde doodt
Wie houdt hem tegen?

Tuin

Zo oneigenlijk groot

het groene grasvveld met

daarin de twee bomen.

Het malse gras kriebelt

aan de billen, bloot

wachtend op de teil.

Aan de zomer lijkt

geen einde te komen,

de zon schijnt er voor mij.

En dan ineens is alles

anders, één boom

ontrukt uit onze tuin.

De madeliefjes willen

niet meer bloeien,

rozen krijgen een knauw.

De herfst doet haar

intrede, de mist dringt

door tot onze botten.

De teil verdwijnt uit

het leven; het huis

verdwijnt uit zicht.

De tijd heelt vele

wonden maar die tuin

staat mij nog altijd bij.

Weemoed

Gelaten

laat ik alles ogenschijnlijk gaan.

De pijn zit diep

van binnen.

Die ogen vol emotie

laten mij niet los.

Voor stilte om mij heen

heeft zij gekozen.

Vol weemoed

denk ik aan die dagen.

Op armafstand

met vingertoppen aangeraakt.

De klassieken

blijven altijd boeien.

De kunst

van de eigen smaak.

Zoals dit verhaal

met zijn open eind.

Hij zwijgt

Verscholen in het bos

tussen de hoge bomen

Zo ergens tussen ’t mos

Daar is hij toen gekomen

Het was wat onverwacht

Er werd over gesproken

Haar handen waren zacht

Een vleugje citroen geroken

De kranten vol verhalen

Een vinger in de pap

Wie gaat de tol betalen

Het vel zit wel wat krap

Hij zwijgt in alle talen

en dat is nou net de grap

Spierballentaal

Ik wijs jou aan
en jij moet weg
Niets aan te doen
Ik mag jou niet

De blik op zwart
Gesprek verhard
Spierballentaal
uit Wilders mond

Zo dominant
Geen overleg
Gewoon Naar mijn
pijpen dansen

Congres blaft hard
Fractie luistert
en wordt geaaid
door liberaal

Een traan flonkert
langs Mauro's wang
Geslachtofferd
en o zo bang